(400) 888 888 868 Saler@unicase.com
گزیدگی زنبورهای زرد، سرخ و عسل معمولاً دردناک است، ولی خطرناک نیست. زنبورهای عسل بدنی زرد یا سیاه و سفید و کرکی دارند در حالی که زنبورهای وحشی خرمایی یا قرمز رنگ هستند و بدنشان فاقد کرک بوده و کمی باریکتر است. زنبورهاى وحشى مىتوانند چند بار انسان را بگزند، در حالیکه زنبورهاى عسل هنگام نیش زدن، نیش خود را در پوست به جاى مىگذارند و بلافاصله مىمیرند. تنها زنبوری که نیشش را در بدن انسان به جای میگذارد، زنبور عسل است. زنبور عسل پس از نیش زدن خواهد مرد، زیرا بر اثر نیش زدن، نیش و ضمایم آن که جزیی از بدن ظریف این حشره است از بدن او جدا میشود. بنابراین نیش زدن برای او خودکشی است و او بیجهت دست به خودکشی نخواهد زد، مگر زمانی که انتقام گرفتن را بر بقا ترجیح دهد.
موارد ذکر شده را حتما مطالعه کنید زیرا ممکن است شما و یا دوستانتان نسبت به نیش زنبور عسل حساسیت داشته باشید ولی خودتان از این موضوع بی خبر باشید ، لذا این مطالب به عنوان امداد و کمک های اولیه برای همه افراد مفید می باشد
واکنشهاى آلرژى نسبت به نیش زنبور بسیار شایع است. خطرناکترین و عمدهترین عامل آلرژى، نیش زنبورهاى وحشى است و آلرژى نسبت به زنبور عسل که بیشتر در میان زنبورداران دیده مىشود در رده دوم قرار مىگیرد. براى بروز آلرژى لازم است فرد یک بار به وسیله زنبور وحشى یا زنبور عسل گزیده شود، و سپس حداکثر تا ۶ هفته وقت مىگیرد تا حساسیت بوجود آید. بنابراین در اولین گزش آلرژى رخ نمىدهد.
نیش زنبورهای عسل حاوی هیستامین است که میتواند علایم موضعی یا عمومی ایجاد کند. علایم گزش بستگی به میزان سم، حساسیت بدن به زهر و تا حدی محل گزیدگی دارد و میتواند به صورت یک واکنش عادی و معمولی، مسمومیت، حساسیتهای عمومی وسیع و حتی در موارد نادر به شکل واکنشهای شدید روانی باشد. در اغلب موارد نیش زدن زنبور باعث تورم و درد در محل، به خاطر یک واکنش سمى غیرحساسیتى به زهر زنبور مىشود. واکنشهاى حساسیتى به نیش زنبور ممکن است خفیف باشد و با درد و قرمزى موضعى پوست همراه باشد. در عین حال ممکن است واکنشى عمومیتر به همراه تورم، کهیر و قرمزى باشد.
در موارد شدیدتر ممکن است کل بدن دچار تورم شود، تورم عروقى منتشرشده، مشکل تنفسی و آنافیلاکسى شدید با شوک (شوک حساسیتی) و افت فشار خون بوجود آید. در یک فرد معمولی که به گزش یک واکنش عادی نشان میدهد، علایم به صورت درد، قرمزی، خارش و سوزش در محل است. اگر مصدوم دچار گزشهای متعدد شده باشد، علایمی به صورت سردرد، تب، گرفتگی عضلات، خواب آلودگی و بیهوشی میتوانند بوجود آیند. بنابراین در چنین مواردی وقوع شوک را باید در نظر داشت. ورود زهر زنبور به بدن سبب گشاد شدن عروق و تنگ شدن راههای هوایی میشود و دیگر علایم عبارتند از: افت شدید فشارخون، تورم زبان و گلو، تورم اطراف چشم، نبض تند، پوست سرد و مرطوب و رنگ پریده، تعریق، استفراغ، کبودی لبها، ضعف، تهوع و استفراغ، تشنگی، تنفس سریع و سطحی، خمیازه و تنفسهای مداوم و حتی بی قراری و تهاجم و حتی اختلال هوشیاری.
واکنش آلرژى نسبت به سم زنبور در طول ده دقیقه پس از گزیده شدن به وجود میآید. واکنشهاى شدید حساسیتى تهدید کننده حیات در افراد داراى آلرژى شدید، در افراد مسن، افراد مبتلا به بیماریهاى قلبى و عروقى و در موارد گزشهاى متعدد ممکن است روى دهد.
در موارد واکنشهاى خفیف به سم زنبور تنها مصرف قرصهاى آنتی هیستامین کافى است، در حالیکه در موارد واکنشهاى شدیدتر یا آنافیلاکسى ممکن است برای احیاى بیمار به تزریق آدرنالین، آنتى هیستامین، کورتون و تزریق سرم نیاز باشد. همه افرادى که به نیش زنبور آلرژى دارند باید دستبندهاى هشدار پزشکى (که وجود حساسیت بر روى آن ثبت شده است) و نیز یک سرنگ خودکار تزریق آدرنالین همراه داشته باشند.
گزیدگی در دهان یا گلو به علت تورم و انسداد راه هوایی خطرناک است. البته میتوانید برای جلوگیری از بروز تورم در ناحیه دهان و گلو به مصدوم یک قالب یخ بدهید تا بمکد و یک لیوان آب سرد تا بنوشد. زیرا سرما احتمال تورم را کم میکند.
روشهاى حساسیتزدایى از آلرژى نسبت به سم زنبور بسیار مؤثر هستند. در این روش درمانى تزریقهایى براى حساسیتزدایى در یک دوره ۳ تا ۵ ساله انجام میشود که معمولاً به بهبودى کامل آلرژى منجر خواهد شد. این درمان باید تنها در کلینیکهاى تخصصى آلرژى انجام شود چرا که ممکن است واکنشهاى شدیدى در هنگام تزریق به وجود آید. با استفاده از تست خراش پوستى مىتوان آلرژى فرد به سم زنبور وحشى یا عسل را تشخیص داد. متأسفانه این تست به اندازه تستها براى مواد آلرژىزاى تنفسى دقیق نیست. گاه مصونیت در برابر نیش زنبور عسل ایجاد میشود. بویژه در افرادی که مدام با این حشره در ارتباطند. برای مصونیت دست کم 30 نیش در سال لازم است.
هشدارهای فوق برای حساسیت به نیش زنبور عسل را جدی بگیرید و در صورتی که به نیش زنبور آلرژی دارید حتما در مواقعی که به گردش و پیک نیک و کوهپیمایی می روید داروهای مورد نیاز را همراه داشته باشید.